กระดูก ๒ หมายถึง น. ชื่อโกฐชนิดหนึ่ง เรียกว่า โกฐกระดูก. (ดู โกฐกระดูก ที่ โกฐ).
(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว.
(ปาก) ว. ตระหนี่มาก.
น. ชื่อไม้เถาพุ่มรอเลื้อยชนิด Hymenopyramis brachiataWall. ในวงศ์ Labiatae กิ่งอ่อนสี่เหลี่ยม ใบออกตรงข้ามกันดอกเล็กสีขาวออกเป็นช่อตรงปลายกิ่ง ผลกลมมีกระเปาะหุ้ม,กระพัดแม่ม่าย ก็เรียก.
น. ชื่อไม้พุ่ม ๒ ชนิดในสกุล Justicia วงศ์ AcanthaceaeชนิดJ. gendarussa Burm.f. ใบยาวรี ออกตรงข้ามกัน ลําต้นกิ่ง ก้านใบ และเส้นกลางใบสีม่วงดํา ใช้ทํายาได้, กระดูกดําเฉียงพร้ามอญ หรือ สันพร้ามอญ ก็เรียก; และชนิด J. grossa C.B.Clarke ดอกสีขาวอมเขียว ฝักยาว เปลือกแข็งและมีขน ผลแก่แตกตามยาว.
ดู กระดูกอึ่ง.
น. ชื่อไม้ต้นชนิด Diospyros undulata Wall. ex G. Donvar.cratericalyx (Craib) Bakh. ในวงศ์ Ebenaceae ขึ้นในป่าดิบ มีมากทางภาคใต้ สูงได้ถึง ๒๐ เมตร ไม่ผลัดใบ,จะเพลิง ชะเพลิง คําดีควาย ดูกค่าง ตะโกดํา พลับเขา ไหม้หม้าย หรือ สะลาง ก็เรียก.
ดู กระดูกไก่ดำ.